Donderdag 10 mei

De laatste dag is al weer aangebroken om naar Vancouver te komen en als we 's morgens opstaan; spettert het wat. Alles wordt weer in gereedheid gebracht en we vervolgen weer de verdere afdaling richting Hope. Aangezien we vandaag nog een kleine 100 km moeten rijden is er nog tijd om wat te shoppen en de nodige maple syrup in te slaan. Na een half uur rijden; komen we weer op de drukke snelweg  naar Vancouver. Wat zijn we blij dat we gisteren door het Manning Park zijn gereden en nog hebben kunnen genieten van het prachtige weer en de mooie omgeving. Als we Chilliwack naderen; zijn er 6 exits die naar de stad voeren. We kiezen voor de "oude stad" en willen ergens tanken en naar een Safeway. Het eerste is geen probleem want op elke hoek van de straat is wel een tankstation. We kiezen voor een pomp die ook propaangas heeft; want de gastank moet vol zijn bij het terugbrengen van de camper. Het duurt even voor alles vol zit; want de gastank vullen doen we niet zelf. Wij zijn tenslotte niet bekend daarmee. Als alles klaar is gaan we op zoek naar een Safeway; maar zien niets. Jan draait maar weer om en als ik een man zie lopen; stap ik even uit en vraag of hij een Safeway weet. We stonden er zegge en schrijve nog geen 50 meter vandaan! Mooi dus. We slaan de maple syrop in en gaan weer op weg. Gelukkig is het niet ver meer naar Vancouver en stoppen nog even om de warme maaltijd te bereiden. Nu de platte grond erbij van Vancouver om Jan naar de camping te loodsen die door GoCanada was aanbevolen. De meeste straten zijn genummerd en we moesten op de 40th Street zijn. Deze camping is niet ver van de inleverplek van de camper. Na vele stoplichten hebben we dan eindelijk de camping gevonden en kunnen nog een plekje krijgen voor 1 nacht. Als de camper eenmaal op zijn plek staat; zien we dat de meeste gasten van de camping vaste bewoners zijn. (Meestal mensen die goedkoop willen wonen;ahum) We zien  dit omdat de meeste campers een tuintje hebben aangelegd en de onderkant is dichtgetimmerd. Het is pas half 3 en genieten nog even van de zon. Om er zeker van te zijn dat we morgen op tijd voor de aflevering zijn; ga ik nog even naar de receptie om te vragen hoe we daar moeten komen. De receptioniste (ze werkte er pas) wist niet waar Canadream zat; maar belde naar Canadream en er werd aan haar uitgelegd hoe we moesten rijden. Ze had het opgegeven adres netjes op een papier geschreven met het telefoonnummer erbij. Echter op onze voucher stond een ander adres; maar konden ons nog wel het adres herinneren dat die receptioniste had opgeschreven. Dan is het toch tijd om de camper te cleanen en alles in de koffers te gooien. Jan staat buiten met de buurman te praten die uit Oregon komt; maar nu in Canada woont wegens gezondheidsproblemen en in Canada medisch goedkoper uit is. Hij vertelt zijn levensverhaal en zegt dat hij als rentevergoeding (huur van de grond) $ 510,00 per maand betaalt exclusief gas; licht en water. Ook huurt hij een garagebox voor zijn motor wat ook nog eens $ 140,00 per maand kost. Dus dat wonen in een camper is nou niet bepaald goedkoop. Omdat ik nu alle spullen die we niet meer gebruiken op het aanrecht heb staan; pak ik dit op en geef het de man. Weggooien zit niet in mijn aard; dus huppekee. Hij vond dit zo'n mooi gebaar; dat hij even later naar ons toekwam met 2 dikke pillen van een brood die hij zelf had gebakken. Hij doet dit iedere dag. We konden dat natuurlijk niet weigeren en hebben ze dan ook lekker met jam besmeerd en opgepeuzeld. Was wel gelijk genoeg. 's Avonds nog even de vloer aangeveegd en gedweild en alles zag er weer spic & span uit. Zelf ook nog even onder de douche; maar moesten nu 1 dollar betalen voor 7 minuten water. Pfff een probleem; want ik had maar 1 dollar munt. Met 4 quarters naar de receptie gegaan om te wisselen; maar die was al gesloten. Tja wat doe je dan? Voor 1 persoon is 7 minuten douchen al krap; laat staan voor 2. Ik schiet op de terugweg naar de camper een man aan die daar loopt en als hij mijn probleem hoort; gaat hij naar zijn camper en wisselt voor mij het geld en heb gelukkig nog een dollarmunt. In de douche is niets om je handdoek; bril of zeep op te leggen; maar zie een bankje staan in het volgende hok. Dus die dan maar gebruiken. Nu is het zaak om eerst maar de haren te wassen; want ik wil niet met zeep in mijn haren blijven staan. Alles gaat goed en ben netjes binnen de 7 minuten klaar. Als ik mij wil aankleden; ga ik even op het houten bankje zitten en hoor KRAK. Nee niet de kruk; maar mijn bril stuk. Nou ja dan maar met 1 oog kijken. De hele nacht geen oog dicht gedaan van de spanning èn het verkeer van de snelweg dat pal achter onze camper loopt. Ik zal blij zijn als we in het vliegtuig zitten.